‘Het is een klein wonder dat ik hier nog zit’, begint Kevin (31). Nog voor hij de leeftijd van tien jaar bereikte, kende Kevin het ziekenhuis evengoed als zijn eigen thuis. Als een kwetsbaar kasplantje werd hij beschermd tegen de gevaren van bos- of zeeklassen. Hij kon niet deelnemen aan sportwedstrijden van de school of zich uitleven in een speeltuin. Na de schoolbanken was werk vinden allesbehalve een fluitje van een cent. Tot hij in de Kringwinkel kon beginnen. Als trotse ambassadeur van ‘zijn’ magazijn, onthult hij de geheimen achter de tweedehandskleding die in de rekken hangt in de Kringwinkels van Geel, Herentals, Putte, Balen, Heist-op-den-Berg, Herselt, Kasterlee en Laakdal.
‘Ik was nooit goed genoeg’, zegt Kevin wanneer hij over zijn vorige werkplekken vertelt. ‘Ofwel was mijn werk wel goed, maar was er geen vaste plaats voor mij.’ Omwille van zijn medische geschiedenis heeft Kevin een vertraagde motoriek. ‘Werken gaat goed, maar tijdsdruk werkt niet voor mij. En ik sla tilt als ik vier dingen tegelijk moet doen. Dan begin ik fouten te maken.’ Hij moest het keer op keer weer horen: dat hij te traag werkte, dat hij in de war raakte als hij onder druk stond. ‘Als je overal en altijd opnieuw op je tekortkomingen wordt gewezen, dan zinkt de moed wel heel diep in je schoenen’, zegt Kevin. Tot vier jaar geleden iemand van GTB* belde, en vertelde dat hij mocht solliciteren in de Kringwinkel in Herentals.
Het was een donderdagnamiddag. Kevin weet het nog goed. Hij pakte de brommer, reed naar de Kringwinkel en mocht direct beginnen in de textielafdeling, met een vervangingscontract van drie maanden. ‘Ik kon niet blijven, maar ze zouden wel aan mij denken als er een vaste plaats vrij kwam.’
Van vervangingscontract toch naar vaste job
‘Ach, het zal wel, dacht ik toen. Ik had dat al zo dikwijls gehoord. Maar een paar maanden nadien kwam toch dat telefoontje. Mijn oog voor detail was opgevallen, zeiden de begeleiders. Ze vroegen of ik goesting had om in het hoofdmagazijn in Geel aan de slag te gaan. Kevin zei ja en neemt nu al drie jaar elke dag de trein van Herentals naar Geel. Nooit of te nimmer tegen zijn zin. Altijd nieuwsgierig om bij te leren. ‘Ons team is een echte vriendenploeg. En de sorteerlijn geeft ons die kans om regelmatig iets anders te doen. Ik kan intussen grof sorteren, fijn sorteren, kleding netjes opplooien en overal bijspringen als het nodig is.’
Het werk aan de textiel sorteerlijn
De textielploeg verwerkt twee ton textiel per dag. Uit die enorme hoeveelheid wordt eerst alle afval gehaald. ‘Je kunt niet geloven wat de mensen soms in die kledingzakken gooien. Kattenbakvulling? Afgekloven beenderen? Je kunt het niet zo zot bedenken, of wij zijn het al tegengekomen.’
“Ons team is een echte vriendenploeg. En de sorteerlijn maakt van ons ook professionals.”
Alleen pico bello propere en draagbare kleding, beddengoed en lederwaren komen uiteindelijk via de sorteerlijn – netjes gevouwen – in dozen voor de kringwinkels. Kevin vertelt met het vuur van een ingenieur die persoonlijk de sorteerlijn heeft ontworpen. Op een blad papier tekent hij de lopende band, de plooitafels, en de dozen waarin de kleding uiteindelijk terecht komt. Hij wil dat ik het begrijp. Dat ik goed zie wat een doordacht en prachtig werk dit is.
Professionals
De lopende band is nu twee jaar in bedrijf. De leiding heeft dat heel zorgvuldig gedaan, vindt Kevin. Lang voor de sorteerlijn er kwam, werd daar al over gepraat. Iedereen die vragen had, mocht die altijd stellen aan de leiding. Het team werd op het hart gedrukt dat het tempo haalbaar zou blijven. Stap voor stap vond iedereen zijn plekje aan de sorteerlijn. Iedereen kreeg tijd om eraan te wennen. Heel belangrijk, want anders zouden hij en zijn collega’s tilt slaan bij zo’n grote reorganisatie, denkt Kevin. ‘Onze sorteerlijn is een geweldig professioneel systeem. En dat maakt van ons ook professionals’, zegt hij.
Voelsprieten voor elkaar
En dan is er nog iets anders wat Kevin wil benadrukken: de sfeer in het magazijn. Die is dik in orde. De sorteerlijn werkt bijna geruisloos. Er kan gepraat en gelachen worden, terwijl het werk op tempo blijft. Collega’s kennen mekaar en zien al snel als er iets niet klopt bij een teamlid. ‘Als ik merk dat een collega ergens mee zit, en die wil erover praten, dan maak ik daar in de pauze altijd even tijd voor. Als ik kan helpen, doe ik dat. En roddelen: dat proberen wij buiten te houden, want dat lost niks op. Daardoor zijn wij een hechte groep.’
“Een topteam zijn wij. Alles mag je hier vragen. Met iedereen wordt hier rekening gehouden.”
Trots. Dat kan je zien aan een mens. Trots maakt ons sterk. Trotse mensen praten met passie over hun bijdrage in de wereld. Een fiere mens zit rechtop, en vertelt honderduit. Kevin is fier, en dat is aan hem te zien. Het centraal magazijn wordt gerund door een topteam, zegt hij. Een team waar je alles mag vragen, waar met iedereen rekening wordt gehouden. ‘Als het kan, lossen we het samen op.’
Wil je de sorteerlijn van De Kringwinkel Zuiderkempen zelf aan het werk zien: kijk hier.
*GTB is de dienst voor bemiddeling van mensen met een arbeidsbeperking of gezondheidsproblemen naar een gepaste job.
