Wat is, dat is. Gewoon zien wat is, en aanvaarden dat het is zoals het is, dat is het begin van ontwikkeling. Een fout maken in je werk, even niet meer zien hoe het beter kan, zitten twijfelen aan je capaciteiten, je schuldig voelen, of onbekwaam. Als het mag zijn zoals het zich aandient, wordt het lichter. Dan kan je weer gewoon mens zijn, met je kwaliteiten en die kleine of scherpe kantjes. Met je kracht en je tekortschieten. Niet zomaar op je eentje, maar gesteund door anderen. Door je baas, je collega’s en daardoor ook makkelijker door jezelf. Voor Nadine Robben, voormalig mede-eigenaar van strijkatelier en huishoudhulp ’t Plankske, ging bij ’t Gerief (sinds juli 2022 veranderde de naam naar ‘contenti’) een wereld van waarderend samenwerken open. Ongezien, zegt ze. Het geheim achter een werkplek waar mensen graag zijn en willen werken. Op een krappe arbeidsmarkt is meer dan een nice-to-have.
Fouten maken mag
Ken je dat gevoel dat het je op het werk boven het hoofd groeit? Dat je de deadlines niet haalt, verzuipt in je onbeantwoorde email en je het stuur van je werk lijkt te verliezen? Het overviel Nadine meer dan eens.
Op zo’n lastige dag stapte ze naar de directeur. Met lood in de schoenen en de gedachte van kom, ontsla mij maar, want ik verdien niet beter. Hans (de directeur) zei verrassend: nee Nadine. We zien talenten in u. Dingen die niet goed gaan, lossen we eerst op en gaan we daarna proberen te voorkomen. Nadine: ‘Hans draait de kwestie om. Hij wil weten waar ’t Gerief dan een steek liet vallen. Hij gaat ervan uit dat fouten gebeuren als het geheel niet optimaal verloopt.’ Dat was nieuw voor Nadine, nieuw en intrigerend. Want in zo’n gesprek ontstaat waardering voor wie je bent en voor je werk. In zo’n gesprek ontdek je dat je deel bent van een geheel, en dat daarin kansen én lastige kwesties meespelen. Een mens voelt zich meteen lichter. Er ontstaat perspectief.
Nadine: ‘Zo zou ik zelf vroeger, toen ik het toenmalige Plankske coördineerde, niet gereageerd hebben. Ik wist niet dat het kon. Maar het werkt. En dan wil je dat zelf ook gaan doen. Dan wil ik zelf mijn mensen ruimte geven om hun fouten te mogen maken. Om dat als een leerkans te zien voor henzelf en voor het geheel.’ Ze wil het leren. Haar collega’s kansen geven om na een tegenslag ook weer recht te staan en constructief door te gaan.
“Wij maken met ’t Gerief – en bij uitbreiding met Groep Talent – echt een verschil. Dat waarderend kijken naar mensen en situaties. Dat warm omgaan met mensen. Mensen kansen geven om te groeien. Fouten aanvaarden als iets dat gewoon hoort bij het leven. Dat daarvoor ruimte is, dat is speciaal.”
Zes praktijktips voor een waarderend gesprek
‘Ik ben goed op weg,’ zegt Nadine. Ze leerde veel door te luisteren naar hoe collega’s het doen. Ze pikt op, past toe en kijkt verwonderd naar de effecten. Zoals op een dag toen ze een moeilijk gesprek met een medewerker voor de boeg had. Ze wilde met collega Leen overleggen daarover. ‘Leen is een krak in gesprekken voeren. Maar ze was die dag niet op kantoor. Ik ben dan in gedachten in haar schoenen gaan staan en me afgevraagd hoe zij het zou doen. En dat hielp.’
Wat Nadine intussen leerde? Ze schudt 6 inzichten uit haar – ervaren- mouw
- Weet wat het doel is van je gesprek. En bedenk van daaruit een open vraag die constructief richting geeft aan het gesprek.
- Wees oprecht nieuwsgierig naar wat de ander vertelt en ervaart. Luister vanuit die open belangstelling.
- Neem de tijd die nodig is. En als je geen tijd hebt, zoek dan naar een moment dat wel past.
- Kies een rustige plek, waar je ongestoord vrijuit kan praten.
- Ontspan. Laat je eigen gedachten los over wanneer je het wel of niet goed doet. De ander is al blij als je echt luistert.
- Vat regelmatig samen. In de woorden van de verteller. Dan komen mensen zelf wel tot conclusies.
Ik luister …
Nadine leerde zich in die gesprekken te ontspannen. Door te zien doen, te ervaren, zelf te doen. En door veel te oefenen in de Bachelor-opleiding Sociaal Werk en de interne cursus Inspirerend Coachen. Nadine: ‘Er wordt in zo’n gesprek niet meer van mij verwacht dan goed te luisteren. En vragen te stellen die een nieuwe kijk bieden. Zoals deze: hoe zou het zijn als de situatie anders was? Mensen hebben meestal de oplossingen zelf in huis. Door oplossingen te suggereren, help je de ander niet verder op de langere termijn.’ Praten en beluisterd worden helpt de gedachten te ordenen. Al vertellend krijgen onze gedachten meer vorm en focus. En worden de oplossingen vanzelf zichtbaar.
Er groeide zelfvertrouwen bij Nadine. Het kan wél. Ze voelt meer verbinding met collega’s dan ooit. Ze ervaart dat ze een verschil kan maken voor een ander. Dat ze ruimte kan helpen maken voor talenten van zichzelf en medewerkers. Dat ze mensen kansen tot groei kan gunnen.
‘Nu wil ik leren hoe ik dit met groepen kan doen,’ zegt Nadine. Met haar strijkteams bijvoorbeeld. Samen met de coaches. Om tijd te maken voor elkaar en het te hebben over hun werk, hun samenwerken. Om een conflict op een verbindende manier aan te pakken. Of om gewoon te leren luisteren naar elkaar, en ieders verhaal te waarderen voor wat het is.
Want het is wat het is,
en daar begint de ontwikkeling.
